12 Mei 2018, 11 Aquileten, 3 auto’s, 2 teams. Met dank aan Wies en mijn een verslag:

Vandaag stond het NSK Ekiden op het programma. Het NSK wattes? Ekiden is een Japanse traditie waarbij vroeger al rennend belangrijke documenten werden bezorgd. Dit stukje Japanse cultuur is tegenwoordig in een mooie marathon estafette vorm gegoten, waarbij respectievelijk 5,10, 5, 10, 5 en 7,195 KM wordt gelopen. Ideaal en superleuk om met een team de marathon afstand te overbruggen. Dit jaar werd het NSK Ekiden gehouden in het mooie Enschede. Dit was niet voor iedereen duidelijk, zo had Sophia ”Ekiden” gegoogeld en was in de veronderstelling dat Ekiden BV te Utrecht de plaats van bestemming moest zijn, Ferry dacht op zijn beurt dat het in Eindhoven allemaal gebeurde. Gelukkig reisde iedereen uiteindelijk naar het verre oosten, waar Aquila met twee teams nog maar kortgeleden prachtige prestaties leverde op de Bata en het Grolsch rijkelijk vloeide.

Eveneens deden aan dit evenement twee teams mee, beide uitkomend in de gemixte competitie bestaand uit vier teams. Aquila dreamteam 1 bestond uit de snelste lopers, waarbij Aquila dreamteam 2 de gevreesde rol van underdog vervulde. Na de teamverdeling werd het parkoers verkent en beten Nina R. (1) en Ayleen (2) het spits af met prachtige tijden in het subtropische Twentse klimaat. Rik (1) en Ferry (2) kregen het Japanse equivalent van het estafettestokje, een groene sjerp, van de dames door. Ook in deze twee etappe bleek het weer een grote invloed te gaan hebben op het verloop van de wedstrijd. Rik sprak vooraf, in de auto van Mijntje’s Opa Mart (bedankt voor het lenen!), de strenge woorden uit: ”Er mag niet gelachen worden tijdens een 10 KM ”, bij Rik zelf was dit zeker te zien. Na twee vlotte wissels, de training van de donderdag wierp zijn vruchten af, kregen Mijntje (1) en Lisette (2) de inmiddels doorweekte sjerpen door van de mannen. Onderwijl liep team 1 al een stukje voor op dreamteam 2. Waardoor Anton (1) al over het parcours aan het vliegen was terwijl Wies (2) nog eventjes moest wachten om te gaan hollen. Sophia (1) begon met de laatste 5 KM-etappe voor dreamteam 1 en kon slim gebruik maken van Wies als referentiepunt in de verte. Die op zijn beurt de groene sjerp aan Nina R. gaf die haar tweede (!) 5 KM liep maar nu voor dreamteam 2. Dit deed ze trouwens met een snelle planga op (een zeer vlot montuurtje, aldus Donnie). Peter (1) gaf alles en bracht de tweede plek voor dreamteam 1 binnen waarbij Nora (2) (ingevlogen vanuit Duitsland) op zijn Duits, op de Utrack, in de laatste 200 meter de derde plek wist te bemachtigen voor dreamteam 2.

Alle lopers hebben heel wat hitte moeten doorstaan en flink afgezien, uiteindelijk resulteerde dit in een: tweede en derde plek!!! Al met al een mooie, warme dag die werd afgesloten met een potje flunykbal, een Sudoku-opdrachten-spel, Chinees eten, Grolsch en de quote van Mijntje: ”Een badboy is voor mij een jongen die zijn benen scheert”.

Voor een overzicht van de foto’s: https://asavaquila.nl/photo-albums/